yōu jū qiǎn ràng
幽居遣懹
xié yáng gū yǐng tàn líng dīng, héng àn wū téng zuò cǎo tíng.
斜阳孤影叹伶仃,横按乌藤坐草亭。
xián jiǔ gèng zhī pín yǒu wèi, bìng duō nà zé yào wú líng.
闲久更知贫有味,病多那责药无灵。
nóng shū shén yù cóng shī shòu, rěn zì cháng xū zuò zuò míng.
农书甚欲从师授,忍字常须作座铭。
gèng xǐ yǒu shēng néng xiǎng jiǔ, xīn rán yī zuì dào zhǎng píng.
更喜友生能饷酒,欣然一醉倒长瓶。
“闲久更知贫有味”出自宋代陆游的《幽居遣懹》,诗句共7个字,诗句拼音为:xián jiǔ gèng zhī pín yǒu wèi,诗句平仄:平仄仄平平仄仄。