kàn méi guī mǎ shàng xì zuò
看梅归马上戏作
píng míng nán chū zé qiáo mén, zǒu mǎ guī lái chèn wèi hūn.
平明南出笮桥门，走马归来趁未昏。
jiàn lǎo gèng zhī xián yǒu wèi, yī dōng qiáng bàn zài méi cūn.
渐老更知闲有味，一冬强半在梅村。
běn wèi méi huā pàn tòng yǐn, què xiù méi xiāng xiāo sù chéng.
本为梅花判痛饮，却嗅梅香消宿酲。
rì yù luò shí shǐ shàng mǎ, qīng yáng gōng qián wén fā gèng.
日欲落时始上马，青羊宫前闻发更。
“却嗅梅香消宿酲”出自宋代陆游的《看梅归马上戏作》，诗句共7个字，诗句拼音为：què xiù méi xiāng xiāo sù chéng，诗句平仄：仄仄平平平仄平。
