zá gǎn wǔ shǒu yǐ bù ài rù zhōu fǔ wèi yùn
杂感五首以不爱入州府为韵
shēn wèi èr lǎo rén, gēng diào jù bái shǒu, gōng liè zài rén jiān, rú tiān yǒu běi dǒu.
莘渭二老人,耕钓俱白首,功烈在人间,如天有北斗。
fāng qí wèi yù shí, zì chǔ gù bù gǒu, fū qǐ yāo xū míng, yù xuàn qiān zǎi hòu? jiàng jí qín hàn wáng, wàng gǔ yóu péi lǒu, yóu néng shǒu suǒ wén, wài wù bù dé yòu.
方其未遇时,自处固不苟,夫岂邀虚名,欲眩千载後?降及秦汉王,望古犹培塿,犹能守所闻,外物不得诱。
jūn kàn lǔ èr shēng, yì qǐ shèng rén ǒu lǐn rán zhū rú jiān, rén kě wǒ dú bù.
君看鲁二生,亦岂圣人偶;凛然诸儒间,人可我独不。
“人可我独不”出自宋代陆游的《杂感五首以不爱入州府为韵》,诗句共5个字,诗句拼音为:rén kě wǒ dú bù,诗句平仄:平仄仄平仄。