chūn chóu
春愁
chūn chóu máng máng sāi tiān dì, wǒ xíng wèi dào chóu xiān zhì.
春愁茫茫塞天地，我行未到愁先至。
mǎn yǎn rú yún hū fù shēng, xún rén shì nüè hé yóu bì.
满眼如云忽复生，寻人似疟何由避。
kè lái quàn wǒ fēi gōng chóu, wǒ xiào wèi kè jūn bà xiū.
客来劝我飞觥筹，我笑谓客君罢休。
zuì zì zuì dào chóu zì chóu, chóu yǔ jiǔ rú fēng mǎ niú.
醉自醉倒愁自愁，愁与酒如风马牛。
“春愁茫茫塞天地”出自宋代陆游的《春愁》，诗句共7个字，诗句拼音为：chūn chóu máng máng sāi tiān dì，诗句平仄：平平平平平平仄。
