kōng hóu yáo èr shǒu jì jì zhǎng shǎo qīng
箜篌谣二首寄季长少卿
shào zhuàng lí bié shí, huí gù rì yuè zhǎng huì hé zhōng yǒu qī, hé hèn tiān yī fāng.
少壮离别时,回顾日月长;会合终有期,何恨天一方。
wǒ chǐ rú bài jī, jūn fā rú xīn shuāng, yú rì fù jǐ hé, wàn lǐ yáo xiāng wàng.
我齿如败屐,君发如新霜,余日复几何,万里遥相望。
yù qì lǎo wú lèi, yù mèng bù kě cháng.
欲泣老无泪,欲梦不可常。
jì shū hé shí dào? jiāng hàn chūn máng máng.
寄书何时到?江汉春茫茫。
“何恨天一方”出自宋代陆游的《箜篌谣二首寄季长少卿》,诗句共5个字,诗句拼音为:hé hèn tiān yī fāng,诗句平仄:平仄平平平。