dēng dōng shān
登东山
lǎo guàn rén jiān suì yuè cuī, qiáng fú shuāi bìng shàng cuī wéi.
老惯人间岁月催，强扶衰病上崔嵬。
shēng wèi zhù guó xì shì ěr, sǐ huà yún tái hé yǒu zāi! shú jì tí jūn chū qīng hǎi, wèi rú huàn kè dào jīn léi.
生为柱国细事尔，死画云台何有哉！熟计提军出青海，未如唤客倒金罍。
míng cháo rì chū chūn fēng dòng, gèng kàn qíng tiān wàn lǐ kāi.
明朝日出春风动，更看晴天万里开。
“强扶衰病上崔嵬”出自宋代陆游的《登东山》，诗句共7个字，诗句拼音为：qiáng fú shuāi bìng shàng cuī wéi，诗句平仄：平平平仄仄平平。
