zì jiǔ lǐ píng shuǐ zhì yún mén táo shān lì lóng ruì yǔ cí ér guī fán sì rì
自九里平水至云门陶山历龙瑞禹祠而归凡四日
wǒ lái qià zhí mù chūn chū, zhòu lòu wēi zhǎng xiǎo yǔ yú.
我来恰值暮春初,昼漏微长小雨余。
tái shí qín bēi wáng jiù kè, lóng guī yǔ xué hù yí shū.
苔蚀秦碑亡旧刻,龙归禹穴护遗书。
yàn cháo yǐ lěi ní yóu shī, huā piàn suī cán yè shàng shū.
燕巢已垒泥犹湿,花片虽残叶尚疏。
dào chù bù fáng jù kě lè, shī rén wéi dǐ ài wú lú?
到处不妨俱可乐,诗人为底爱吾庐?
“到处不妨俱可乐”出自宋代陆游的《自九里平水至云门陶山历龙瑞禹祠而归凡四日》,诗句共7个字,诗句拼音为:dào chù bù fáng jù kě lè,诗句平仄:仄仄仄平仄仄仄。