shān tóu shí
山头石
qiū fēng wàn mù yǔn, chūn yǔ bǎi cǎo shēng, zào wù chū hé xīn, shí zhì zì kū róng.
秋风万木霣,春雨百草生,造物初何心,时至自枯荣。
wéi yǒu shān tóu shí, suì yuè hào mò cè, bù zhī sì shí yùn, cháng dài tài gǔ sè.
惟有山头石,岁月浩莫测,不知四时运,常带太古色。
lǎo wēng yī shēng jū cǐ shān, jiǎo lì yù jǐn yóu jī pān shí shí fǔ shí sān tàn xī, ān dé cǐ shēn rú ěr wán?
老翁一生居此山,脚力欲尽犹跻攀;时时抚石三叹息,安得此身如尔顽?
“常带太古色”出自宋代陆游的《山头石》,诗句共5个字,诗句拼音为:cháng dài tài gǔ sè,诗句平仄:平仄仄仄仄。