bìng zhōng zì qiǎn
病中自遣
yī yā zhèn yǔ míng, chuāng sè hū yǐ gǎo.
一鸦振羽鸣，窗色忽已缟。
zhòng niǎo cì dì lái, gè jīn yǔ yán hǎo.
众鸟次第来，各矜语言好。
bìng fū zhèng yōng bèi, wǎn ruò ér zài bǎo.
病夫正拥被，宛若儿在褓。
xiǎn bì zhí yī rú, yā tóng jǐn chú sǎo.
跣婢职衣襦，丫童谨除扫。
hóng rì yǐ rù lián, wú qǐ shàng hèn zǎo? yōu rán yī bēi zhōu, wán dùn liáo zì bǎo.
红日已入帘，吾岂尚恨早？悠然一杯粥，顽钝聊自保。
“病夫正拥被”出自宋代陆游的《病中自遣》，诗句共5个字，诗句拼音为：bìng fū zhèng yōng bèi，诗句平仄：仄平仄平仄。
