bèi mìng zài lǐng chōng yòu yǒu gǎn
被命再领冲佑有感
cán hái rì yì shuāi, chén yè bào jí tòng.
残骸日益衰,晨夜抱疾痛。
dì lú dé wēi huǒ, zhōng rì bù xǐ dòng.
地炉得微火,终日不喜动。
dú shū jiù chéng pǐ, jīn dàn zuò zuò mèng.
读书旧成癖,今但坐作梦。
wèi néng zhuī hóng míng, nǎi fù fēn hè fèng.
未能追鸿冥,乃复分鹤俸。
fēng shuāng shě biān liǔ, hé bào jiē shǒu zhǒng.
风霜舍边柳,合抱皆手种。
yǎn zhōng rén jǐn fēi, yù huà shuí yǔ gòng?
眼中人尽非,欲话谁与共?
“风霜舍边柳”出自宋代陆游的《被命再领冲佑有感》,诗句共5个字,诗句拼音为:fēng shuāng shě biān liǔ,诗句平仄:平平仄平仄。