gēng zǐ zhēng yuè shí bā rì sòng méi
庚子正月十八日送梅
mǎn chéng táo lǐ zhēng chūn sè, bù xǔ méi huā bù chéng xuě.
满城桃李争春色,不许梅花不成雪。
shì jiān yóu wù wú shèng shuāi, wàn diǎn yíng fēng yù qí jué.
世间尤物无盛衰,万点萦风愈奇绝。
wǒ xíng kē shān mián jiǔ jiā, chū jiàn chuāng qián sān sì huā.
我行柯山眠酒家,初见窗前三四花。
hèn wú zhuàng shì wǎn dǒu bǐng, zuò lìng dōng zhǐ cuī nián huá.
恨无壮士挽斗柄,坐令东指催年华。
jīn zhāo líng luò yǐ kě xī, míng rì zhòng xún gèng wú jī.
今朝零落已可惜,明日重寻更无迹。
qíng zhī suǒ zhōng zài wǒ cáo, mò yǐ xīn cháng rú tiě shí.
情之所锺在我曹,莫倚心肠如铁石。
“坐令东指催年华”出自宋代陆游的《庚子正月十八日送梅》,诗句共7个字,诗句拼音为:zuò lìng dōng zhǐ cuī nián huá,诗句平仄:仄仄平仄平平平。