kè yǒu yán tài shān zhě yīn sī qīng chéng jiù yóu yǒu zuò
客有言太山者因思青城旧游有作
wǒ dēng qīng chéng shān, yún yǔ gù zài xià, yuè sè gǎo yán gǔ, yù shuì bù rěn shě.
我登青城山,云雨顾在下,月色缟岩谷,欲睡不忍舍。
míng cháo xià bàn lǐng, pō guài āi tuān xiè, shān lù yún wèi guī, píng dì ní méi huái, nǎi zhī sù chù gāo, suǒ hèn dào zhě guǎ.
明朝下半岭,颇怪哀湍泻,山麓云未归,平地泥没踝,乃知宿处高,所恨到者寡。
yǒu kè tán tài shān, xī cháng sù shí shì, yè fēn lín cǎi biàn, yáng gǔ kàn yù rì, jiǔ zhōu jiē piàn zhǔ, shèng xià yóu cǎn lì.
有客谈泰山,昔尝宿石室,夜分林采变,阳谷看浴日,九州皆片麈,盛夏犹惨栗。
wǒ wén sī yī wǎng, ān dé fēi xiān shù? dàn yuàn qí lǔ píng, dōng fēng hù qīng bì.
我闻思一往,安得飞僊术?但愿齐鲁平,东封扈清跸。
“平地泥没踝”出自宋代陆游的《客有言太山者因思青城旧游有作》,诗句共5个字,诗句拼音为:píng dì ní méi huái,诗句平仄:平仄平平平。