lǎo bìng zhuī gǎn zhuàng suì dú shū zhī lè zuò duǎn gē
老病追感壮岁读书之乐作短歌
shào nián zhì lì qiáng, wén shǐ fù sān dōng dàn xǐ hán yè yǒng, nǎ zhī shuì wèi nóng.
少年志力强,文史富三冬;但喜寒夜永,那知睡味浓。
tíng shù fēng xī xī, chéng lóu gǔ dōng dōng, zì biān bù shǎo dài, dòng zuò wén chén zhōng.
庭树风淅淅,城楼鼓冬冬,自鞭不少贷,冻坐闻晨钟。
tàn yì jù gōng yù, chī wén xiào diāo lóng luò zhǐ bǐ zòng héng, wéi zuò shū dié zhòng, dé yì zì yín fěng, qīng bēi dá shā qióng.
探义剧攻玉,摛文笑雕龙;落纸笔纵横,围坐书叠重,得意自吟讽,清悲答莎蛩。
jī cháng dé yī bǐng, měi rú zǐ tuó fēng.
饥肠得一饼,美如紫驼峰。
fǔ yǎng wǔ shí nián, gàn shì zhōng bù féng.
俯仰五十年,干世终不逢。
yè bàn qǐ fàn niú, tuí rán chéng lǎo nóng.
夜半起饭牛,颓然成老农。
shù shū bù gēng dú, dù jiǎn liú chén fēng.
束书不更读,蠹简流尘封。
shì wú yuán bó yè, tài xī wú hé cóng!
世无袁伯业,太息吾何从!
“围坐书叠重”出自宋代陆游的《老病追感壮岁读书之乐作短歌》,诗句共5个字,诗句拼音为:wéi zuò shū dié zhòng,诗句平仄:平仄平平仄。