fén xiāng zuò mò shěn jué sòng lì jiē tuì lì yī zhàng wài xì zuò cǐ shī
焚香作墨渖决讼吏皆退立一丈外戏作此诗
kè bìn xīn tiān jǐ lǚ sī, shān chéng qiě fù yī guān chī.
客鬓新添几缕丝,山城且付一官痴。
kōng méng bì ǎi lóng xiāng xiù, dàn xuán yún qǐ mò chí.
空蒙碧霭笼香岫,霮*玄云起墨池。
pàn dié bù fáng xián zuò cǎo, zuò yá liáo dé xì ó shī.
判牒不妨闲作草,坐衙聊得细哦诗。
lì mín mò guài qiū lái jiàn, jiàn jìn nán shān shè hǔ shí.
吏民莫怪秋来健,渐近南山射虎时。
“判牒不妨闲作草”出自宋代陆游的《焚香作墨渖决讼吏皆退立一丈外戏作此诗》,诗句共7个字,诗句拼音为:pàn dié bù fáng xián zuò cǎo,诗句平仄:仄平仄平平仄仄。