zuì dào gē
醉倒歌
nǎng shí duì jiǔ bù gǎn yǐn, cè nì páng guān jiē bèi jǐn kuáng yán yù fā wèi kè chuán, yī xiào wèi chéng yōu huò rěn.
曩时对酒不敢饮,侧睨旁观皆贝锦;狂言欲发畏客传,一笑未成忧祸稔。
rú jīn zuì dào guān dào biān, chā huā bù pà diān kuáng shén xíng rén huàn qǐ gēng wéi áng, mù shù fú guī yóu chuō chěn.
如今醉倒官道边,插花不怕颠狂甚;行人唤起更嵬昂,牧竖扶归犹踔踸。
shǐ zhī rén shēng yuán zì lè, wù jì zuò guān cháng lǐn lǐn.
始知人生元自乐,误计作官常檩檩。
qiū háo dé sàng hé zú lùn, wàn gǔ xīng wáng yī hān zhěn.
秋毫得丧何足论,万古兴亡一酣枕。
“狂言欲发畏客传”出自宋代陆游的《醉倒歌》,诗句共7个字,诗句拼音为:kuáng yán yù fā wèi kè chuán,诗句平仄:平平仄平仄仄平。