lián yī tíng shǎng méi
涟漪亭赏梅
pàn wèi méi huā dào yù zhī, gù rén yōu mèng yì shū lí.
判为梅花倒玉卮，故人幽梦忆疏篱。
xiě zhēn miào jué héng chuāng yǐng, chè gǔ qīng hán zhàn shuǐ zhī.
写真妙绝横窗影，彻骨清寒蘸水枝。
kǔ jié xuě zhōng féng hàn shǐ, gāo biāo zé pàn jiàn xiāng lèi.
苦节雪中逢汉使，高标泽畔见湘累。
shī chéng qiè wèi huā niān chū, wàn hú chén jīn wǒ zì zhī.
诗成怯为花拈出，万斛尘襟我自知。
“判为梅花倒玉卮”出自宋代陆游的《涟漪亭赏梅》，诗句共7个字，诗句拼音为：pàn wèi méi huā dào yù zhī，诗句平仄：仄仄平平仄仄平。
