lǎo jí xì zì zèng
老疾戏自赠
nián guò qī shí rì yè shuāi, léi rán gǔ lì bù zhī chí.
年过七十日夜衰,羸然骨立不支持。
yī shēn bǎi bìng zuò wú shí, fàn qiě bù zú nà lùn yī.
一身百病作无时,饭且不足那论医。
jìng zhōng zhī rén dìng shì shuí, miàn gǔ tū wù bìn chéng sī.
镜中之人定是谁,面骨突兀鬓成丝。
mǎi guān zuò zhǒng jì yǐ chí, yī dàn níng miǎn lèi zhū ér? mén qián hú shān kě áo xī, xīn suī yù wǎng lì bù suí.
买棺作冢计已迟,一旦宁免累诸儿?门前湖山可遨嬉,心虽欲往力不随。
zuǒ chē yá tuō xū kě bēi, wèn rǔ hé bù shí ròu mí?
左车牙脱吁可悲,问汝何不食肉糜?
“饭且不足那论医”出自宋代陆游的《老疾戏自赠》,诗句共7个字,诗句拼音为:fàn qiě bù zú nà lùn yī,诗句平仄:仄仄仄平仄仄平。