dà yǔ zhōng zuò
大雨中作
běi fēng hàn shān shì jí jí, lǎo fū yǐ zhàng yán qián lì, tān kàn bái yǔ lüě dì fēng, piāo sǎ bù zhī yī jǐn shī.
北风撼山势岌岌,老夫倚杖檐前立,贪看白雨掠地风,飘洒不知衣尽湿。
dāng nián rù cháo fǔ sān shí, shí zhàng hú chén kòu jiāng jí, shǔ wén là dàn qiǎn xí shū, jí huài bù shang fèng kù zhě.
当年入朝甫三十,十丈胡尘叩江急,属闻蜡弹遣檄书,亟坏布裳缝裤褶。
jí jīn bái fà bù kě shǔ, pò wū tuí yuán jiǒng fēng yǔ.
即今白发不可数,破屋颓垣窘风雨。
rǔ shēng rǔ sǐ wèn zhě shuí, rén suī bù wèn xīn zì bēi.
汝生汝死问者谁,人虽不问心自悲。
“人虽不问心自悲”出自宋代陆游的《大雨中作》,诗句共7个字,诗句拼音为:rén suī bù wèn xīn zì bēi,诗句平仄:平平仄仄平仄平。