jì lì yáng zhōu chéng wén pú zhōu jì shī juàn shū kě xǐ
寄溧阳周丞文璞周寄诗卷殊可喜
mǎn wò zhū jī hé zì lái, qíng chuāng chū xǐ chāi shū kāi.
满握珠玑何自来,晴窗初喜拆书开。
xìn zāi tiān xià yǒu qí zuò, jiǔ yǐ míng jiā duō yì cái! gé kuò jīng nián rú xǔ jìn, chāo téng tā rì ruò wéi péi? shān yīn dào shàng shuāng tiān hǎo, ān dé xiāng cóng fù zǎo méi?
信哉天下有奇作,久矣名家多异才!隔阔经年如许进,超腾它日若为陪?山阴道上霜天好,安得相从赋早梅?
“满握珠玑何自来”出自宋代陆游的《寄溧阳周丞文璞周寄诗卷殊可喜》,诗句共7个字,诗句拼音为:mǎn wò zhū jī hé zì lái,诗句平仄:仄仄平平平仄平。