shí èr yuè èr shí jiǔ rì yè bàn yǔ xuě zuò pī yī qǐ tīng
十二月二十九日夜半雨雪作披衣起听
là xuě ruì fēng dēng, chūn yǔ xiāng fā shēng, èr zhě jiē kě hè, ài cǐ dǎ chuāng shēng.
腊雪瑞丰登,春雨相发生,二者皆可贺,爱此打窗声。
pī yī qǐ jìng tīng, xiāo xiāo luàn shū gèng.
披衣起静听,萧萧乱疏更。
qǐ wéi fèi kě sū, ěr mù wèi yī qīng.
岂惟肺渴苏,耳目为一清。
gū dēng bù jié huā, xiāng duì yì fù míng.
孤灯不结花,相对翳复明。
míng cháo suì chú xī, suì yuè jīng zhēng róng.
明朝遂除夕,岁月惊峥嵘。
“岂惟肺渴苏”出自宋代陆游的《十二月二十九日夜半雨雪作披衣起听》,诗句共5个字,诗句拼音为:qǐ wéi fèi kě sū,诗句平仄:仄平仄仄平。