wǎn zhì xīn táng
晚至新塘
qīng xié suí yì chū chái jīng, liáo xiàng nán táng yè zhàng xíng.
青鞋随意出柴荆，聊向南塘曳杖行。
guī niǎo yǐ cóng yān jì méi, duàn hóng yóu zài liǔ shāo míng.
归鸟已从烟际没，断虹犹在柳梢明。
chéng tóu céng tǎ líng kōng lì, pǔ kǒu gū zhōu bìng àn héng.
城头层塔凌空立，浦口孤舟并岸横。
xiàng dào yǒu shī hún bù xìn, wèi jūn yōng bí zuò wú shēng.
向道有诗浑不信，为君拥鼻作吴声。
“青鞋随意出柴荆”出自宋代陆游的《晚至新塘》，诗句共7个字，诗句拼音为：qīng xié suí yì chū chái jīng，诗句平仄：平平平仄平平平。
