bìng zhōng jiǎn zhòng mí xìng táng kè míng sū xùn zhí
病中简仲弥性唐克明苏训直
yí jí huán jiā zàn qū gōng, yī rán nài jiǔ běi chuāng dēng.
移疾还家暂曲肱,依然耐久北窗灯。
xīn rú zé guó chūn guī yàn, shēn shì yún táng dàn guò sēng.
心如泽国春归雁,身是云堂旦过僧。
xì yǔ pèi hú xún fèi sì, xī yáng xià mǎ diào huāng líng.
细雨佩壶寻废寺,夕阳下马吊荒陵。
xiǎo liú mò yàn shí zhuī zhú, shèng shè nián lái lěng yù bīng.
小留莫厌时追逐,胜社年来冷欲冰。
“细雨佩壶寻废寺”出自宋代陆游的《病中简仲弥性唐克明苏训直》,诗句共7个字,诗句拼音为:xì yǔ pèi hú xún fèi sì,诗句平仄:仄仄仄平平仄仄。