zì jiāng yuán guò shuāng liú bù sù jìng xíng zhī chéng dū
自江源过双流不宿径行之成都
duàn zuó piāo piāo guà dù tóu, lín jiāng lì mǎ huàn yú zhōu.
断筰飘飘挂渡头,临江立马唤渔舟。
shǎo chéng yǐ pò fán huá mèng, lǎo jìng liáo xún hàn màn yóu.
少城已破繁华梦,老境聊寻汗漫游。
xié rì yì mén shuāng hòu lì, zǎo shuāng fēng yè yī lín qiū.
斜日驿门双堠立,早霜风叶一林秋。
shī cái mǎn lù wú rén qǔ, zhǔn nǐ guī cān dào chù liú.
诗材满路无人取,准拟归骖到处留。
“诗材满路无人取”出自宋代陆游的《自江源过双流不宿径行之成都》,诗句共7个字,诗句拼音为:shī cái mǎn lù wú rén qǔ,诗句平仄:平平仄仄平平仄。