qiáo mài chū shú yì zhě mǎn yě xǐ ér yǒu zuò
荞麦初熟刈者满野喜而有作
chéng nán chéng běi rú pù xuě, yuán yě jiā jiā zhòng qiáo mài.
城南城北如铺雪,原野家家种荞麦。
shuāng qíng shōu liǎn shǎo zài jiā, bǐng ěr jīn dōng bù yōu zhǎi.
霜晴收敛少在家,饼饵今冬不忧窄。
hú má yā yóu yóu gēng xiāng, yóu xīn bǐng měi zhēng xiān cháng liè guī chì huǒ liǎo zhì tù, xiāng hū zhì jiǔ xǐ yù kuáng.
胡麻压油油更香,油新饼美争先尝;猎归炽火燎雉兔,相呼置酒喜欲狂。
mò shàng xíng gē wàng è suì, xiǎo fù hóng zhuāng suì zān jì.
陌上行歌忘恶岁,小妇红妆穗簪髻。
zhào shū kuān dà yǔ tiān tōng, zhú shú huái nán jǐ wù jì.
诏书宽大与天通,逐熟淮南几误计。
“霜晴收敛少在家”出自宋代陆游的《荞麦初熟刈者满野喜而有作》,诗句共7个字,诗句拼音为:shuāng qíng shōu liǎn shǎo zài jiā,诗句平仄:平平平仄仄仄平。