lǎo jìng
老境
fā bái wèi jí tóng, chǐ yáo wèi jí tuō, zhèng rú yī xí yǐn, shāo zhú jiāng jiàn bá.
发白未及童,齿摇未及脱,正如一席饮,烧烛将见跋。
xī shān huán cǎo shè, shuāng lù qīn bù hè.
溪山环草舍,霜露侵布褐。
wén zhāng suī zì lì, yì yǐ qiáng nǔ mò.
文章虽自力,亦已强弩末。
níng jiāng chuí lǎo ěr, gèng shòu shì shì guā? kuāng lú rù wǒ mèng, xíng yǐ jì píng bō.
宁将垂老耳,更受世事聒?匡庐入我梦,行已寄瓶钵。
“发白未及童”出自宋代陆游的《老境》,诗句共5个字,诗句拼音为:fā bái wèi jí tóng,诗句平仄:平平仄平平。