dú dào shū
读道书
yī jìng yǒu shén lóng, suì bù wèi kū hàn.
一境有神龙,岁不畏枯旱。
wèi guó cháng dé xián, bǎi shì bù kě luàn.
为国常得贤,百世不可乱。
wú dú huáng lǎo shū, yǎn juàn měi sān tàn.
吾读黄老书,掩卷每三叹。
zhèng shǐ wèi cháng shēng, qù sǐ yì chà huǎn.
正使未长生,去死亦差缓。
rú hé bù zì lì, bái shǒu yóu màn huàn? yǒu péng sǐ lüè jǐn, rì yuè nán bǎ wán.
如何不自力,白首犹漫漶?友朋死略尽,日月难把翫。
qǐ wú dú wǎng yuàn, ér sūn kǔ jī bàn.
岂无独往愿,儿孙苦羁绊。
ān dé gé yǔ táo, xiāng cóng míng cǐ duàn!
安得葛与陶,相从明此段!
“为国常得贤”出自宋代陆游的《读道书》,诗句共5个字,诗句拼音为:wèi guó cháng dé xián,诗句平仄:仄平平平平。