hán yè yín
寒夜吟
shì huàn shú bù yuàn měi guān, wú rú liǎng bó sǒng sǒng hán.
仕宦孰不愿美官,无如两膊耸耸寒。
kě lián wù xìn zhǐ shàng yǔ, zhì sǐ gōng míng xīn wèi lán.
可怜误信纸上语,至死功名心未阑。
āng zāng dé yǐ mén, jué lì yóu jù ān, hé rú bǎi nián zhōng, jǐn fù yī yú gān.
肮脏得倚门,矍栎犹据鞍,何如百年中,尽付一渔竿。
bù rú kě yǐ dù xuě xī, mài fàn kě yǐ zhī cháo cān.
布襦可以度雪夕,麦饭可以支朝餐。
dàn zhī chán kān zhe shēn wěn, mò hè shī rén xíng lù nán.
但知禅龛著身稳,莫和诗人行路难。
“莫和诗人行路难”出自宋代陆游的《寒夜吟》,诗句共7个字,诗句拼音为:mò hè shī rén xíng lù nán,诗句平仄:仄仄平平平仄平。