jiǎ shēn yǔ
甲申雨
lǎo nóng shí kǒu chuán wèi gǔ, chūn yù jiǎ shēn cháng wèi yǔ, fēng lái dōng běi yún xíng xī, yǔ shì yǐ chéng nà de yù.
老农十口传为古,春遇甲申常畏雨,风来东北云行西,雨势已成那得御。
shān yīn yì hú èr bǎi suì, zuò shǐ gāo yú chéng jí lǔ.
山阴泆湖二百岁,坐使膏腴成瘠卤。
bēi táng yí jī jīn xī cún, tàn xī dāng guān shuí kě yǔ! jiǎ shēn wèi yǔ gǔ yì rán, hú zhī wèi fèi cháng fēng nián.
陂塘遗迹今悉存,叹息当官谁可语!甲申畏雨古亦然,湖之未废常丰年。
xiǎo rén nǎ zhī gǔ lái shì, bù yuàn háo jiā wéi yuàn tiān!
小人那知古来事,不怨豪家惟怨天!
“坐使膏腴成瘠卤”出自宋代陆游的《甲申雨》,诗句共7个字,诗句拼音为:zuò shǐ gāo yú chéng jí lǔ,诗句平仄:仄仄平平平平仄。