péng lái gé wén dà fēng
蓬莱阁闻大风
tiān fēng yáo dàng wàn sōng shēng, juǎn hǎi tuí shān dé wǒ jīng.
天风摇荡万松声,卷海颓山得我惊。
chù yàn yù duī qiū qǐ yí, áo gāo lán xià yè hái yíng.
触灩澦堆秋起柂,鏖皋兰下夜还营。
hé gē lǎo qì zòng héng zài, kàn jiàn xīn shī kài tuò chéng.
荷戈老气纵横在,看剑新诗欬唾成。
xìng jìn què xún hú shàng lù, zuì kàn yuè duò dòu biāo qīng.
兴尽却寻湖上路,醉看月堕斗杓倾。
“天风摇荡万松声”出自宋代陆游的《蓬莱阁闻大风》,诗句共7个字,诗句拼音为:tiān fēng yáo dàng wàn sōng shēng,诗句平仄:平平平仄仄平平。