xiǎo tàn
晓叹
yī yā fēi míng chuāng yǐ bái, tuī zhěn yù qǐ xiān tàn xī.
一鸦飞鸣窗已白,推枕欲起先叹息。
cuì huá dōng xún wǔ shí nián, chì xiàn shén zhōu mǎn róng dí.
翠华东巡五十年,赤县神州满戎狄。
zhǔ yōu chén rǔ gǔ suǒ yún, shì jiān yǒu sù wú dé shí! shào nián lùn bīng shí kuáng wàng, jiàn guān hé zòu dāng cuàn jí.
主忧臣辱古所云,世间有粟吾得食!少年论兵实狂妄,谏官劾奏当窜殛。
bù wéi gū qiú sǐ lǐng hǎi, jūn ēn rú tiān qǐ zhōng jí.
不为孤囚死岭海,君恩如天岂终极。
róng shēn yǒu lù kuì mǎn yán, miè zéi wú qī lèi héng yì.
容身有禄愧满颜,灭贼无期泪横臆。
wèi wén hán táo jiàn zōng miào, zhì jīn tóng tuó méi jīng jí.
未闻含桃荐宗庙,至今铜驼没荆棘。
yōu bìng cóng gǔ duō liè shì, yì yì kě lìng zhǎng shī zhí? wáng shī rù qín zhù yī yuè, chuán xí zú dìng hé nán běi.
幽并从古多烈士,悒悒可令长失职?王师入秦驻一月,传檄足定河南北。
ān dé yáng biān chū sàn guān, xià lìng yī biàn jīng qí sè!
安得扬鞭出散关,下令一变旌旗色!
“安得扬鞭出散关”出自宋代陆游的《晓叹》,诗句共7个字,诗句拼音为:ān dé yáng biān chū sàn guān,诗句平仄:平平平平平仄平。