zì shān zhōng fàn zhōu guī jùn chéng
自山中泛舟归郡城
wǒ hū xiǎo tǐng fú nán jīn, luò rì luàn shān xián bàn lún.
我呼小艇浮南津,落日乱山衔半轮。
bèi chuán shuāng lù dī lüè shuǐ, xià tān qiào fēng lěng bī rén.
背船双鹭低掠水,下滩峭风冷逼人。
zhōng liú huí wàng shǐ tài xī, yān zhōng bái tǎ gāo lín xún.
中流回望始太息,烟中白塔高嶙峋。
shì cóng bǐ lái hū zài cǐ, lǎo fū zhǔ zhàng jié yǒu shén.
适从彼来忽在此,老夫拄杖捷有神。
wèi cáo duī pán lì zé kuài, xiù cái xiè kē zhōng shān chūn.
尉曹堆盘笠泽脍,秀才泻榼中山春。
qǐ wéi wài wù bù guà yǎn, zuì hòu wù ěr wàng wú shēn.
岂惟外物不挂眼,醉後兀尔忘吾身。
cháo guān xíng jí guà shén wǔ, mǎi dú suì yù gēng é mín.
朝冠行即挂神武,买犊遂欲耕峨岷。
jīn dān zì xǐ rì rì zhǎng, bái fà wèi xǔ nián nián xīn.
金丹自喜日日长,白发未许年年新。
yōng qiáo jù huǒ yuǎn yǐ nào, guī shě shuì xī qīng ér yún.
拥桥炬火远已闹,归舍睡息清而匀。
míng cháo xiào wèi tóng zài kè, yǒu jiǎo mò tà dōng huá chén.
明朝笑谓同载客,有脚莫踏东华尘。
“归舍睡息清而匀”出自宋代陆游的《自山中泛舟归郡城》,诗句共7个字,诗句拼音为:guī shě shuì xī qīng ér yún,诗句平仄:平仄仄平平平平。