kè yì
客意
shān xíng yè zhàng shuǐ ná zhōu, zǒu biàn máng máng yǔ huà zhōu.
山行曳杖水拏舟，走遍茫茫禹画州。
hú dié mèng hún cháng shì kè, bā jiāo shēn shì bù jīn qiū.
蝴蝶梦魂常是客，芭蕉身世不禁秋。
zǎo yīn shí shǎo fáng gāo wò, wǎn yì chá gān zuò yuǎn yóu.
早因食少妨高卧，晚忆茶甘作远游。
lóng bèi yī cháng duān kě qù, wú xīn gèng wéi lì zhī liú.
龙焙一尝端可去，无心更为荔枝留。
“蝴蝶梦魂常是客”出自宋代陆游的《客意》，诗句共7个字，诗句拼音为：hú dié mèng hún cháng shì kè，诗句平仄：平平仄平平仄仄。
