qiū yè gē
秋夜歌
shū shēng bái shǒu wú chǔ zhe, bìng wò kōng zhāi yè xiāo suǒ.
书生白首无处著,病卧空斋夜萧索。
chá dāng sōu sōu hòu tāng shú, dēng qíng sù sù kàn jìn luò.
茶铛飕飕候汤熟,灯檠簌簌看烬落。
shān tóng huàn qǐ yǐ fù dào, gù yǐng zì xiào rú gū hè.
山童唤起已复倒,顾影自笑如孤鹤。
rén yán fù guì duò hài jī, yī shēng qióng chóu zhèng bù è.
人言富贵堕骇机,一生穷愁正不恶。
jià shàng gù qiú pò jiàn zhǒu, chuáng tóu cán jiǔ qīng dào jiǎo.
架上故裘破见肘,床头残酒倾到脚。
wèn jūn hé yǐ áo shuāng fēng, yōu rán wò tīng shān chéng jiǎo.
问君何以鏖霜风,悠然卧听山城角。
“一生穷愁正不恶”出自宋代陆游的《秋夜歌》,诗句共7个字,诗句拼音为:yī shēng qióng chóu zhèng bù è,诗句平仄:平平平平仄仄仄。