jì lǎo nóng yǔ
记老农语
shuāng qīng fēng yè zhào xī chì, fēng qǐ hán yā bàn tiān hēi.
霜清枫叶照溪赤,风起寒鸦半天黑。
yú bēi chē shuǐ rén jié zuò, mài lǒng fān ní niú jìn lì.
鱼陂车水人竭作,麦垄翻泥牛尽力。
duì chōng yù lì qià shū zū, lán qiè huáng jī hái zuò dài.
碓舂玉粒恰输租,篮挈黄鸡还作贷。
guī lái kāng xī cháng bù yàn, zhōng suì xīn qín yì hé dé! suī rán jūn ēn wū kě wàng, wèi nóng lì gēng zì qí zhí.
归来糠粞常不餍,终岁辛勤亦何得!虽然君恩乌可忘,为农力耕自其职。
bǎi qián bù bèi kě guò dōng, dàn yuàn shí qīng wú dào zéi.
百钱布被可过冬,但愿时清无盗贼。
“碓舂玉粒恰输租”出自宋代陆游的《记老农语》,诗句共7个字,诗句拼音为:duì chōng yù lì qià shū zū,诗句平仄:仄平仄仄仄平平。