xiǎo xìng
晓兴
luàn chán huì xīn qiū, lǎo mù lì qīng xiǎo.
乱蝉嘒新秋,老木立清晓。
wǒ yì àn guān jīn, jì ào wàn wù biǎo.
我亦岸纶巾,寄傲万物表。
dà qiān cáng lì sù, hào jié guò fēi niǎo.
大千藏粒粟,浩劫过飞鸟。
chī zǐ jū qí jiān, lì yù zì chán rào.
痴子居其间,利欲自缠绕。
kě lián róng jìn yì, wèi xiàng gài guān le.
可怜荣进意,未向盖棺了。
fú míng gèng xià guǐ, bái è xiě dān zhào.
浮名更吓鬼,白垩写丹旐。
wǒ yú sī shì shì, kàn pò zì shào xiǎo lǎo yǐ gèng hé qiú, guī zāi qì lín zhǎo.
我於斯世事,看破自少小;老矣更何求,归哉憩林沼。
“老矣更何求”出自宋代陆游的《晓兴》,诗句共5个字,诗句拼音为:lǎo yǐ gèng hé qiú,诗句平仄:仄仄仄平平。