xián zhōng pō zì shì xì shū shì kè
闲中颇自适戏书示客
fā yóu bàn hēi liǎn cháng hóng, lǎo jiàn yīng wú sì fàng wēng.
发犹半黑脸常红,老健应无似放翁。
pēng yě bā zhēn yāo fù lǎo, shāo qióng sì hé bàn ér tóng.
烹野八珍邀父老,烧穷四和伴儿童。
jiǎn shā xīn zhì zān huā mào, qǐ zhú kuān biān yǎng hè lóng.
剪纱新制簪花帽,乞竹宽编养鹤笼。
cháo xǔ kuí lóng jìng shuí shì, qǐng jūn xià yǔ wù cōng cōng.
巢许夔龙竟谁是,请君下语勿匆匆。
“烧穷四和伴儿童”出自宋代陆游的《闲中颇自适戏书示客》,诗句共7个字,诗句拼音为:shāo qióng sì hé bàn ér tóng,诗句平仄:平平仄平仄平平。