yǐ wèi yuán rì
乙未元日
wǔ shí rén jiān lǎo dà shēn, gèng kān cóng cǐ shù xīn chūn.
五十人间老大身，更堪从此数新春。
dōng dōng lòu gǔ cuī chuāng sè, jí jí wén shū dòng yì chén.
冬冬漏鼓催窗色，急急文书动驿尘。
bìng hòu guāng yīn cháng zì xī, kè zhōng jié wù wèi shuí xīn? zhuàng xīn zhǐ xiàng yóu tíng jǐn, zì chuāi tóu lú mò wèn rén.
病後光阴常自惜，客中节物为谁新？壮心只向邮亭尽，自揣头颅莫问人。
“冬冬漏鼓催窗色”出自宋代陆游的《乙未元日》，诗句共7个字，诗句拼音为：dōng dōng lòu gǔ cuī chuāng sè，诗句平仄：平平仄仄平平仄。
