hái dōng
还东
hái dōng hán shǔ jǐ tuī yí, jiàn jìn huáng méi xì yǔ shí.
还东寒暑几推移，渐近黄梅细雨时。
chuāng xià xìng lán chū yǎn juàn, huā qián jì yǎng yòu chéng shī.
窗下兴阑初掩卷，花前技痒又成诗。
náng qián bù zhù hái chéng pǐ, guān shì dōu juān wèi miǎn chī.
囊钱不贮还成癖，官事都捐未免痴。
lài shì bìng qū chà shèng jiù, yī bēi lí zhōu qiě fú shuāi.
赖是病躯差胜旧，一杯藜粥且扶衰。
“渐近黄梅细雨时”出自宋代陆游的《还东》，诗句共7个字，诗句拼音为：jiàn jìn huáng méi xì yǔ shí，诗句平仄：仄仄平平仄仄平。
