suì mù fēng yǔ
岁暮风雨
jiāo fēng qǐ hǎi shì, hào dàng dōng běi lái tiě qí lüě zhèn guò, qiū tāo chù shān huí.
骄风起海澨,浩荡东北来;铁骑掠阵过,秋涛触山回。
lǎo fū běi chuāng xià, zuò shǒu hán lú huǒ.
老夫北窗下,坐守寒炉火。
chǔ shì kùn yōu huàn, wàn shì xué dī cuī.
处世困忧患,万事学低摧。
biàn yù miè dēng shuì, mén bì bù gǎn kāi.
便欲灭灯睡,门闭不敢开。
bìng hǎi gù duō fēng, rǔ càn liáng kě āi.
并海固多风,汝孱良可哀。
niàn xī shào nián rì, cóng róng hé zhuàng zāi! dú qí táo hé mǎ, shè wèi yè xián méi.
念昔少年日,从戎何壮哉!独骑洮河马,涉渭夜衔枚。
“便欲灭灯睡”出自宋代陆游的《岁暮风雨》,诗句共5个字,诗句拼音为:biàn yù miè dēng shuì,诗句平仄:仄仄仄平仄。