dú tóu zǔ fēng
渎头阻风
tiān hán chūn qiǎn zhé wèi kāi, chuán tóu yī shēng chū dì léi.
天寒春浅蛰未开,船头一声出地雷。
lǎo fū jīng dǎo juàn lián kàn, bái làng fēi cóng dōng hǎi lái.
老夫惊倒卷帘看,白浪飞从东海来。
dōng hǎi fù dōng jǐ wàn lǐ, fú sāng qǐng kè dào zhǎng huái.
东海复东几万里,扶桑顷刻到长淮。
liú lí dì shàng yù shān qǐ, yù shān zì zǒu fēi rén tuī.
琉璃地上玉山起,玉山自走非人推。
shì wén hǎi ruò nù chuān hòu, yǔ shī fēng bó tóng chōu chà.
似闻海若怒川后,雨师风伯同抽差。
yè tí héng shuǐ míng guāng jiǎ, dà hū yī zhàn guī shān tuí.
夜提横水明光甲,大呼一战龟山颓。
lǎo fū sòng kè lǐ guī zhào, shì féng qí guān yì zhuàng zāi.
老夫送客理皈棹,适逢奇观亦壮哉。
qǐ bù huái guī chuán bù jìn, jì lǎn gǔ liǔ yī yún duī.
岂不怀皈船不进,檕缆古柳依云堆。
xū yú jīng dìng què chéng xǐ, fēn fù kè chóu jīn lǚ bēi.
须臾惊定却成喜,分付客愁金缕杯。
“扶桑顷刻到长淮”出自宋代杨万里的《渎头阻风》,诗句共7个字,诗句拼音为:fú sāng qǐng kè dào zhǎng huái,诗句平仄:平平仄仄仄仄平。