dú huán yī chuán读桓伊传
shàng qián zòu dí chuàn nú rán, zì yǐ āi zhēng yǒng cì chán.上前奏笛串奴髯，自倚哀筝咏刺谗。tài fù yī wén liú tì jiǔ, shǐ jūn yú cǐ xìn fēi fán.太傅一闻流涕久，使君于此信非凡。
dú huán yī chuán讀桓伊傳
shàng qián zòu dí chuàn nú rán, zì yǐ āi zhēng yǒng cì chán.上前奏笛串奴髯，自倚哀箏詠刺讒。tài fù yī wén liú tì jiǔ, shǐ jūn yú cǐ xìn fēi fán.太傅一聞流涕久，使君於此信非凡。
“自倚哀筝咏刺谗”出自宋代宋祁的《读桓伊传》，诗句共7个字，诗句拼音为：zì yǐ āi zhēng yǒng cì chán，诗句平仄：仄仄平平仄仄平。
宋祁（998～1061）北宋文学家。字子京，安州安陆（今湖北安陆）人，后徙居开封雍丘（今河南杞县）。天圣二年进士，官翰林学士、史馆修撰。与欧阳修等合修《新唐书》，书成，进工部尚书，拜翰林学士承旨。卒谥景文，与兄宋庠并有文名，时称“二宋”。诗词语言工丽，因《玉楼春》词中有“红杏枝头春意闹”句，世称“红杏尚书”。...
