ràng mù让木
yè yè zhī zhī xiāng bì fán, pān zhī bì yè dú yí yán.叶叶枝枝相避繁,攀枝庇叶独怡颜。wú rén wéi jiè tiān gōng lì, yí zhí fāng gēn yú ruì jiān.无人为借天公力,移植方根虞芮间。
ràng mù讓木
yè yè zhī zhī xiāng bì fán, pān zhī bì yè dú yí yán.葉葉枝枝相避繁,攀枝庇葉獨怡顏。wú rén wéi jiè tiān gōng lì, yí zhí fāng gēn yú ruì jiān.無人為借天公力,移植方根虞芮間。
“叶叶枝枝相避繁”出自宋代宋祁的《让木》,诗句共7个字,诗句拼音为:yè yè zhī zhī xiāng bì fán,诗句平仄:仄仄平平平仄平。
宋祁(998~1061)北宋文学家。字子京,安州安陆(今湖北安陆)人,后徙居开封雍丘(今河南杞县)。天圣二年进士,官翰林学士、史馆修撰。与欧阳修等合修《新唐书》,书成,进工部尚书,拜翰林学士承旨。卒谥景文,与兄宋庠并有文名,时称“二宋”。诗词语言工丽,因《玉楼春》词中有“红杏枝头春意闹”句,世称“红杏尚书”。...