dù guān shān
度关山
dù guān shān, yì yōu zāi,
度关山,意悠哉,
qín guān lù xiǎn xíng chē cuī.
秦关路险行车摧。
qiū yún chén chén tiān wèi xiǎo,
秋云沉沉天未晓,
guān lì zhèng mián guān wèi kāi.
关吏正眠关未开。
mèng cháng táo qín wèi qín zhú,
孟尝逃秦畏秦逐,
yī rì guī qí wèi wèi sù.
一日归齐未为速。
zhòng fēi dāng dào kě nài hé,
重扉当道可奈何,
sāo shǒu cāng máng kōng zhù gǔ.
搔首苍茫空驻毂。
zhǔ jūn wú yán kè wú jì,
主君无言客无计,
yǎng kàn tiān xīng fǔ xiāng shì.
仰看天星俯相视。
fēng míng mù xiǎng xīn zì jīng,
风鸣木响心自惊,
duō jiē mán yǎng sān qiān shì.
咄嗟谩养三千士。
xià kè qū qián gǎn xiàn chéng,
下客趋前敢献诚,
wèi jūn shì xiào chén jī míng.
为君试效晨鸡鸣。
yǐn shēng wèi jué qún jī yīng,
引声未绝群鸡应,
yà yà zhòng mén é chè jiōng.
轧轧重门俄彻扃。
mǎ sī rén yǔ chē lún zhuàn,
马嘶人语车轮转,
dǒu bǐng xié héng yè chū bàn.
斗柄斜横夜初半。
bēn fēng jié zú yù hé zhuī,
奔风捷足欲何追,
hǔ kǒu tuō shēn fēi sù yuàn.
虎口脱身非素愿。
mèng cháng hǎo shì jìng hé wéi,
孟尝好士竟何为,
cái dé jī míng gǒu dào ér.
才得鸡鸣狗盗儿。
kě lián dāng rì yīn qín yì,
可怜当日殷懃意,
chuò shí fēn yī jìng wèi shuí.
辍食分衣竟为谁。
“重扉当道可奈何”出自宋代张耒的《度关山》,诗句共7个字,诗句拼音为:zhòng fēi dāng dào kě nài hé,诗句平仄:仄平平仄仄仄平。