bìng fèi chǐ tòng duì xuě
病肺齿痛对雪
yōng tíng qíng xuě zhào gāo táng, wò bìng yōu yōu fèi jǔ shāng.
拥庭晴雪照高堂，卧病悠悠废举觞。
fèi jí jǐn tóng yuán lìng kě, chǐ shāng bù wéi yòu yú kuáng.
肺疾仅同园令渴，齿伤不为幼舆狂。
jiāo fēi cuì jiǎ zhī shuí zuì, dú xiù wū jīn rèn jiù xiāng.
交飞翠斝知谁醉，独嗅乌巾认旧香。
wéi yǒu pēng chá xīn wèi yàn, gù zhī dàn bó wèi néng zhǎng.
惟有烹茶心未厌，故知淡泊味能长。
“卧病悠悠废举觞”出自宋代张耒的《病肺齿痛对雪》，诗句共7个字，诗句拼音为：wò bìng yōu yōu fèi jǔ shāng，诗句平仄：仄仄平平仄仄平。
