dú sū zǐ zhān hán gàn mǎ tú shī
读苏子瞻韩干马图诗
wǒ suī bú jiàn hán gàn mǎ, yī dú gōng shī rú jiàn zhě.
我虽不见韩干马,一读公诗如见者。
hán shēng huà mǎ cháng kǔ féi, ròu zhōng cáng gǔ yǐ wéi qí.
韩生画马常苦肥,肉中藏骨以为奇。
kāi yuán yǒu chén shàn sī mù, sì shí wàn pǐ tún shān gǔ.
开元有臣善司牧,四十万匹屯山谷。
yǎng zhī hǎn yòng shí zhī fēng, lì bù céng shī kōng zhǎng ròu.
养之罕用食之丰,力不曾施空长肉。
hán shēng tú xiàng wú nǎi rán, wǒ wèi hán shēng qiǎo wèi quán,
韩生图像无乃然,我谓韩生巧未全,
jūn bú jiàn xī shí qí jì rén wèi dé, jī shǒu yán chē wéi yǒu gǔ.
君不见昔时骐骥人未得,饥守盐车惟有骨。
áng cáng bù shòu chén tǔ qīn, bó lè wèi lái kōng zhù lì.
昂藏不受尘土侵,伯乐未来空伫立。
qí jì fá shí ròu cháng qú, hán shēng bù xiě shòu mǎ jū.
骐骥乏食肉常臞,韩生不写瘦马驹。
shuí néng wéi jì chuán zhī tú, bù rú fán mǎ bǎo qīng chú.
谁能为骥传之图,不如凡马饱青刍。
“韩生画马常苦肥”出自宋代张耒的《读苏子瞻韩干马图诗》,诗句共7个字,诗句拼音为:hán shēng huà mǎ cháng kǔ féi,诗句平仄:平平仄仄平仄平。