chū fú diào pān shí
出伏调潘十
fú jǐn rè suí jǐn, gǔ yǔ cháng yǒu píng.
伏尽热随尽,古语常有凭。
huái nán suì kǔ hàn, qiū shǔ yù fāng zhēng.
淮南岁苦旱,秋暑郁方蒸。
lǎo huǒ chì ér yàn, ruò jīn róng wèi níng.
老火炽而焰,弱金融未凝。
huǒ yún dà jiāng fèi, liè rì qún shān chēng.
火云大江沸,烈日群山赪。
píng shēng bái yǔ shàn, huī fú hé gōng néng.
平生白羽扇,挥拂何功能。
péng tóu wò yǒng zhòu, qǐ guān hàn zhān yīng.
蓬头卧永昼,起冠汗沾缨。
kē shān lǚ kòng zi, pín bìng fù xiāng réng.
柯山屡空子,贫病复相仍。
héng máo wèi kě yì, zuò shī wèn qǐn xìng.
衡茅未可诣,作诗问寝兴。
“淮南岁苦旱”出自宋代张耒的《出伏调潘十》,诗句共5个字,诗句拼音为:huái nán suì kǔ hàn,诗句平仄:平平仄仄仄。