qīng míng rì wò bìng
清明日卧病
yīng huā líng luàn qīng míng rì, jīn hè xiāo tiáo lǎo bìng wēng.
莺花零乱清明日，巾褐萧条老病翁。
wū dǐng xiāng qīn qín zhǔ yào, sù píng shēn zuò qiè dāng fēng.
乌鼎相亲勤煮药，素屏深坐怯当风。
ài huā wèi miǎn hū ér zhāi, wèi yǔ hái chéng duì kè yōng.
爱花未免呼儿摘，畏雨还成对客慵。
zì tàn nián lái yuàn qīng jìng, shuāi yán gǎi jǐn shào nián hóng.
自叹年来怨青镜，衰颜改尽少年红。
“畏雨还成对客慵”出自宋代张耒的《清明日卧病》，诗句共7个字，诗句拼音为：wèi yǔ hái chéng duì kè yōng，诗句平仄：仄仄平平仄仄平。
