hé wén yīng
和闻莺
rǎn rǎn dōng fēng wàn liǔ sī, tí yīng cháng zì yǔ chūn qī.
冉冉东风万柳丝,啼莺常自与春期。
zhuāng cán yù zhěn cháo xǐng hòu, xiù juàn shā chuāng zhòu mèng shí.
妆残玉枕朝醒后,绣倦纱窗昼梦时。
wén yǔ zì qí fēi gǔ yǐn, hǎo yīn yīng hé yǒu rén zhī.
文羽自奇非谷隐,好音应合有人知。
fēng liú pān lìng duō cái sī, wèi ěr chūn lái jǐ shǒu shī.
风流潘令多才思,为尔春来几首诗。
“啼莺常自与春期”出自宋代张耒的《和闻莺》,诗句共7个字,诗句拼音为:tí yīng cháng zì yǔ chūn qī,诗句平仄:平平平仄仄平平。