sù tóng líng
宿铜陵
shān sè rì yǐ yuǎn, wèn rén guī lù cháng.
山色日已远，问人归路长。
bì tiān liáng yè kuò, qiū wù yǔ yú huāng.
碧天凉夜阔，秋物雨余荒。
rén jìng lù bàng sì, niǎo tí lín xià fáng.
人静路傍寺，鸟啼林下房。
tóng líng jìng hé jiù, kōng sǐ hàn wú wáng.
铜陵竟何就，空死汉吴王。
“铜陵竟何就”出自宋代张耒的《宿铜陵》，诗句共5个字，诗句拼音为：tóng líng jìng hé jiù，诗句平仄：平平仄平仄。
