sù bá:
愬魃:
dì zhì xià tǔ xī yuǎn yú mín, fǔ yù wàn fāng xī zhōu wú yín.
帝治下土兮远于民,抚御万方兮周无垠。
wù lèi yì qiān xī mǎng zhēn zhēn, chū rù rì yuè xī yùn xīng chén.
物类亿千兮莽蓁蓁,出入日月兮运星辰。
guǎng bì yǒu róng xī qián jiān hūn, bù shàng sù xī dì hé wén.
广必有容兮潜奸昏,不上愬兮帝曷闻。
suì gēng shēn xī dòu jiàn sì, xún yú shí xī yǔ bù shī.
岁庚申兮斗建巳,旬逾十兮雨不施。
xiù zhě jiāo xī shí zhě cuì, mài mǎng mǎng xī bù chū kuài.
秀者燋兮实者悴,麦莽莽兮不出块。
jiù gǔ jì méi xī dài xīn yǐ shí, duó qí suǒ wàng xī mín yōu yǐ huò.
旧谷既没兮待新以食,夺其所望兮民忧以惑。
shě lěi ér bīng xī duó rǎng piāo zéi, jí bù zhī lǜ xī qiú shēng qǐng kè.
舍耒而兵兮夺攘剽贼,急不知虑兮求生顷刻。
mín xìng dì xī zhào yún shī, qì cháo shēng xī liǎn yáng huī.
民幸帝兮诏云师,气朝升兮敛阳晖。
shú gǔ fēng xī zhèn chuān yuè, shàng zhě yáng xī páng zhě bō.
孰鼓风兮震川岳,上者扬兮旁者剥。
yún suī rén xī bù dé shī, yě tóng tóng xī cǎo mù cuī.
云虽仁兮不得施,野童童兮草木摧。
shú yáng chén xī bì cháo rì, fēn fēi fēi xī mào wàn wù.
熟扬尘兮蔽朝日,纷霏霏兮冒万物。
hūn mí méng xī hào huǎng hū, le zhě mào xī shī nán běi.
昏迷蒙兮浩恍惚,了者瞀兮失南北。
yì gēn shén xī fǔ pā shí, shì cǎn cuò xī zé péng.
瘗根甚兮腐葩实,世惨错兮泽蓬◇。
huò huò rán xī qīn wàn shì, piāo yǔ chén xī yǐ dàn yǐ xī.
霍霍然兮侵万室,飘雨尘兮以旦以夕。
mín yuē shuí wèi xī shī shì yǒu wù, qí míng yuē bá xī hàn shì sī.
民曰谁为兮尸是有物,其名曰魃兮旱是司。
è rùn jì zé xī dào yáng wēi, yín shì gǎo mù xī jí huá zī,
恶润忌泽兮盗阳威,淫视槁木兮疾华滋,
zēng bǎo yù xī xìng mín jī.
憎饱◇饫兮幸民饥。
kàng bù fú xī fēng yǐ zhù zhī,
亢不伏兮风以助之,
cǎn huái róu mào xī chén āi shì chuī.
惨怀柔茂兮尘埃是吹。
lái yán huǒ xī làn wěi huáng,
来炎火兮烂炜煌,
yù huí lù xī cān bì fāng.
驭回禄兮骖毕方。
zhū qí zhào xī jiàng wéi shang,
朱旗旐兮绛帷裳,
tǎn wú wèi xī lè yáng yáng.
坦无畏兮乐洋洋。
péng yì lì xī yǒu jí yāng,
朋疫疠兮友疾殃,
tú shén jù xī dǎng shén qiáng.
徒甚剧兮党甚强。
màn dì wēi xī fēn hài qiāng,
慢帝威兮分害戕,
qiè cí dǎo xī ào qū rǎng.
窃祠祷兮傲驱攘。
mín lài dì rén xī yǐ yī yǐ shí,
民赖帝仁兮以衣以食,
shàng dì kǒng zhāo xī sù wú huò zé.
上帝孔昭兮愬无祸责。
xìng dì zhèn nù xī jiàng bá zuì jí,
幸帝震怒兮降魃罪疾,
wú bǐ zài shì xī yōu chén shēn nì.
无俾在世兮幽沉深溺。
léi fá gǔ xī diàn yáng qí,
雷伐鼓兮电扬旗,
yǔ juǎn hè xī yún zhāng wéi.
雨卷壑兮云张帷。
fàn yóu zé xī zhàn gān zī,
泛游泽兮湛甘滋,
chōng gǎo jí xī fèn kū wěi.
充槁瘠兮奋枯萎。
hé shǔ mào xī shū guǒ féi,
禾黍茂兮蔬果肥,
suì jì dēng xī mín bǎo xī.
岁既登兮民饱嬉。
kāng dì mín xī ēn shén sī,
康帝民兮恩甚思,
yōu sī bá xī yòu wú qī.
幽斯魃兮宥无期。
“朋疫疠兮友疾殃”出自宋代张耒的《愬魃:》,诗句共7个字,诗句拼音为:péng yì lì xī yǒu jí yāng,诗句平仄:平仄仄平仄平平。